Εφαρμογές


Εφαρμογές Της Ομοιοπαθητικής

 

Το θεραπευτικό φάσμα της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής είναι ευρύτατο, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι αποτελεί πανάκεια για κάθε νόσο. Εφαρμόζεται σε όλες τις παθήσεις εκτός απ’ αυτές που αναμφισβήτητα απαιτούν χειρουργική επέμβαση και σε βαριές μη αναστρέψιμες παθολογοανατομικές βλάβες. Όμως και στη χειρουργική μπορεί να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια:  π.χ. σε  ένα κάταγμα  παράλληλα με την χειρουργική αντιμετώπιση ο ασθενής μπορεί να πάρει ομοιοπαθητικά φάρμακα ώστε το κάταγμα να πορωθεί πιο γρήγορα. Επίσης πριν και μετά από μια χειρουργική επέμβαση μπορεί να χορηγηθούν ομοιοπαθητικά φάρμακα πού βοηθάνε σημαντικά στην επούλωση του τραύματος και στη μείωση του πόνου. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα επιδρούν  θετικά σε πολλές νοσολογικές καταστάσεις στα διάφορα συστήματα του οργανισμού, είτε πρόκειται για ασθένειες σωματικές (πεπτικού , αναπνευστικού, κυκλοφορικού, δέρματος κ.λ.π.) είτε ψυχικές (αγχώδεις εκδηλώσεις, διαταραχές συναισθήματος, συμπεριφοράς, ύπνου κ.λ.π.). Αποτελεσματική είναι η Ομοιοπαθητική τόσο σε χρόνιες όσο και οξείες νόσους. Εφαρμόζεται με επιτυχία όχι μόνο στον ενήλικο αλλά και σε άτομα γεροντικής ηλικίας και στα παιδιά ανεξαρτήτως ηλικίας. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι για την ομοιοπαθητική  δεν υπάρχουν ασθένειες αλλά ασθενείς. Αυτό προκύπτει από το ότι στην Ομοιοπαθητική ο πάσχων άνθρωπος αντιμετωπίζεται σαν μια αδιαίρετη ενότητα αλληλοεπηρεαζόμενων ψυχικών, διανοητικών και σωματικών λειτουργιών και όχι σαν τα διαφορετικά τμήματα μιας μηχανής.

Με την Ομοιοπαθητική συνήθως βελτιώνεται συνολικά ο πάσχων οργανισμός και όχι μόνο το σύμπτωμα που οδήγησε τον ασθενή στον ιατρό. Γι’ αυτό και πολλές φορές δεν έχει νόημα η ερώτηση «έχετε φάρμακο για την τάδε νόσο ».

  Τέλος η Ομοιοπαθητική μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια σε επείγουσες καταστάσεις (κρίση άσθματος, αλλεργικές αντιδράσεις κ.λ.π.) όπου η δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι πολύ γρήγορη και αποτελεσματική.

  Η έγκυρη πρόγνωση για το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο συγκεκριμένος ασθενής μπορεί να γίνει μόνο από το θεράποντα ομοιοπαθητικό ιατρό.